ќутук | м.

Пресечено суво дебело дрво, пенушка, трупец. Најде ќутук дрво и нацепи цел заграб.

ќушка | ж.

Задебелениот крај од овчарски стап. Носеа стапови со ќушки.

ќушка | несв.

Удира, турка, обично со нога, некого или нешто.

ќушне | св.

Удри, турне, обично со нога, некого или нешто.